به گزارش تحریریه، روزنامه «فایننشال تایمز» نوشت، هنگامی که مالیات دریافتی از نوشابه غیرالکلی در سال ۲۰۱۶ اعلام شد، این صنعت ادعا کرد که مالیات پنهانی موثرتر از سیاست های بهداشت عمومی است. «لیندرت دن هولاندر» رییس وقت کوکاکولا در انگلیس هم هشدار داد که «واقعیت ها نشان می دهد که مالیات بر شکر برای تغییر رفتار کارساز نیست».

ممکن است او در مورد مصرف کنندگان حق داشته باشد اما در مورد رفتار شرکت خودش اشتباه کرده است. تا زمانی که مالیات دو سال بعد وضع شد، بیشتر نوشیدنی های فروخته شده توسط کوکاکولا به دلیل مالیات در هر ۱۰۰ میلی لیتر به ۵ گرم شکر داشتند. در نتیجه، فروش و سود صنعت حفظ شد اما مصرف قند در تمام نوشابه ها ۳۰ درصد کاهش یافت.

این درسی در مورد نحوه مقابله با چاقی است. این امکان برای شرکت ها وجود دارد که بسیاری از محصولات را بدون اینکه مردم حتی متوجه آن شوند، دوباره فرموله کنند. این تغییرات کوچک روی هم جمع می شوند تا جایی که اینک ​​ مردم انگلیس به طور متوسط هر روز فقط ۱۹۵ کالری اضافی یا تقریبا معادل یک بسته ترد مصرف می کنند. اگر نیمی از افرادی که در حال حاضر دارای اضافه وزن هستند، کمتر از ۲۵۰کالری مصرف کنند، وزن در این گروه پایین می آیند و ۱۰ میلیون نفر از دو سال عمر بیشتر و سالم لذت می برند.

دولت در مسیر درست پیش می رود و اخیرا برنامه تبلیغات غذاهای بی ارزش در تلویزیون قبل از ساعت ۲۱ شب را ممنوع اعلام کرده است. در اواخر این هفته، «هنری دیمبلبی» بنیانگذار رستوران های زنجیره ای «لئون»، قسمت دوم استراتژی ملی غذا را منتشر می کند. اما اگر به طور معنی داری بخواهیم چاقی را در انگلستان کاهش دهیم، اقدامات اساسی تری لازم است.

اولا، مالیات شکر باید به همه مواد غذایی که در مغازه ها و رستوران ها فروخته می شوند یا حداقل مهمترین محصولات آنان اعمال شود. این می تواند در سطح پایین شروع شود اما با گذشت زمان افزایش یابد.

دوم، دولت باید برچسب زدن جلوی بسته را الزامی کند. با یک ابتکار ساده به سبک علامت های راهنما مانند «نوتری اسکور» ( NutriScore )  که شواهد نشانگر تغییر رفتارهای برخی مصرف کنندگان را نشان داده است. این علامت که به عنوان برچسب تغذیه ۵ رنگی شناخته می‌شود، یک سیستم رتبه‌بندی غذایی است که توسط دولت فرانسه در مارس ۲۰۱۷ انتخاب شد تا بعد از مقایسه با چندین برچسب پیشنهادی توسط صنعت یا خرده فروشان به نمایش گذاشته شود. البته باوضع مالیات شکر، اکثر مردم ممکن است رفتار خود را تغییر ندهند اما این نوعی آگاهی بخشی در حوزه سلامت خواهد بود و این برای انگیزه بخشیدن به صنعت کافی است.

آنچه یک مزاحمت برای مصرف کنندگان به نظر می رسد، در حقیقت هدیه تولیدکنندگان به آنها است.

سوم، گرچه غذاهای زیادی وجود دارد که ممکن است تغییر تولید آنها بلافاصله عملی نباشد اما یک سری جوایز بزرگ می توانند این نوآوری را تحریک کنند. بخش عمومی می تواند برای توسعه غذاهای سالم و ارزان تر در مدارس مسابقه ای برگزار کند که بر پایه آن با برندگان  قراردادهای عمومی با حجم بالا ببندد.

پایان/